Rehwinkel

In de stad van de onbeperkte sluitingstijden gaan nu toch echt de lichten aan en de krukken op tafel wat betreft de carrière van Rehwinkel. Peter Rehwinkel. De man naar wie het Peter Principle genoemd kon zijn: “In een hiërarchie stijgt elke werknemer tot zijn niveau van incompetentie.” Hoewel we bij Peter toch het gevoel hadden dat hij er wel twee niveau’s boven zat.

Hij belegde een persconferentie met “belangrijk nieuws voor stad en provincie.” “We dachten dat hij zijn aftreden bekend ging maken,” aldus een anonieme wethouder in de Volkskrant. Bleek het te gaan om de intocht van Sinterklaas die naar Groningen kwam. Ach, ook leuk.

Het knappe is dat hij rond zijn vertrek van een volstrekt onschadelijke situatie een nationale shitstorm wist te maken met zichzelf aan de ontvangende kant. Als hij gewoon had gezegd: “Het loopt niet lekker, ik kap ermee, ik ga drie maanden vrijwilligerswerk doen terwijl ik alvast een echte baan zoek” Dan had de stad opgelucht adem gehaald en hem in een koets naar zijn vrijwilligerswerk in Barcelona gereden. Nu kreeg hij onder uit de zak waarna hij er zelf in plaats mocht nemen om getransporteerd te worden naar zijn nieuwe huis in Spanje.

Wat heeft 4 jaar Rehwinkel de stad opgeleverd? In elk geval dat in werkelijk iedere almanak exact hetzelfde voorwoord stond met louter de naam van de vereniging veranderd. Gelijkheid zoals Marx dat bedoeld heeft.

En verder: De slag om Haren. Er waren mensen die de oorlog nog meegemaakt hebben die hebben lopen schuilen in hun kelder uit doodsangst voor de rellende hordes die Rehwinkel weigerde met bussen af te voeren naar de veel grotere stad.
Verder in zijn rol als veiligheidsvoorzitter van de Regio: Hij waakte over onze veiligheid door thuis te liggen slapen met zijn telefoon uit, terwijl de dijken dreigden door te breken bij Loppersum. Waarna de vice-voorzitter van de veiligheidsregio aftrad omdat niet samen viel te werken met Rehwinkel.

Niet te vergeten: Ook declareerde Rehwinkel een cursus Spaans van 3150 euro. Hoewel je daar twee jaar Spaans van kan studeren aan de universiteit, was het toch een goede investering gezien zijn nieuwe klus in Spanje. Misschien kan hij in het Spaans wel een toespraak houden zonder dat de voorste rijen in een coma wegzakken, onder een spervuur van “eeeeh’s”.

Maar goed, maakt allemaal niet uit. We maken allemaal fouten, zo heb ik vorige week nog mijn bed ondergekotst. En met mij is het ook goed gekomen.