Gameverslaafde
[dropcap]H[/dropcap]et leven is niet leuk. Helemaal niet leuk. Zo niet leuk zelfs dat ik blij ben dat GTA V er eindelijk is. Eindelijk weer een nieuwe reden om niet naar buiten te hoeven, plichten te negeren en niks te schaften te hebben met de hele fucking wereld. Het enige wat ik ga doen is mensen neerknallen, vechten, schieten en crimineel zijn. Gamen is veel leuker dan de echte wereld.
Beetje biertje drinken, m’n lul even een zwengel geven en weer verder. Eten doe ik niet aan, daar heb ik de coke voor. Sinds vijf jaar ben ik gameverslaafd en kom ik mijn huis niet meer uit. Boodschappen laat ik bezorgen, koken doe ik niet meer. Mijn hond en kat zijn doodgegaan door ondervoeding en schoonmaken gebeurt alleen als mijn moeder langskomt. Ik heb daar echt een schijthekel aan. Dan komt ze binnen en moet ik ineens koffie zetten, stoppen met gamen en iets normaals aantrekken. Pretentieuze kut. Alsof zij nooit gewoon lekker niks wil doen. Altijd maar ouwehoeren over van alles en nog wat. Wat kan mij het boeien dat de buren een dochtertje hebben gekregen, of dat de pa van die trut die op twee hoog woont een nieuwe BMW heeft gekocht. Ik wil het stelen, ik wil het kapotmaken, ik wil het verkopen. Ik wil ook een misdadiger zijn, ik wil ook dat wat ik wil gewoon gebeurt.
De afgelopen vijf jaar zijn niet makkelijk geweest. Twee relaties zijn er aan onderdoor gegaan. We hadden het gewoon te druk voor elkaar. We hadden elkaar ontmoet via een online spel en het klikte meteen toen. Margo was echt een topwijf en we konden samen echt uren achter elkaar gamen zonder iets te zeggen. Dat was echt heel fijn. Godverdomme, ik loop gewoon te janken als ik er weer aan denk. Maar goed, daarna kwam Sonja. Niet zo heel lekker maar die kon er wel echt wat van hoor, Jezus Christus. In een hand een joystick en in de ander mijn pik terwijl ik in een virtuele stripclub stond. Harder kan je me niet krijgen. Ze heeft het zaad zelfs opgeruimd van m’n beeldscherm. Maar goed, die trut vond dat het op een gegeven moment wel tijd werd om eens iets ‘leuks’ te gaan doen en ‘haar ouders te meeten’. Dan heb ik er al geen boodschap meer aan. Donder dan op, laat me met rust en ga met jezelf iets leuks doen, ofzo.
Studeren heb ik lang geleden opgegeven. Toen ik erachter kwam dat mensen neerkeken op gamers en van mij verwachtten in de kroeg te gaan staan om een beetje pils te lopen hijsen, heb ik mijn zwaard aan de wilgen gehangen. Sayonara bitches. Toen ging ik steeds vaker naar LAN-parties; het bier is goedkoper, ik hoefde niet zo gezellig te zijn en kon lekker iedereen afknallen zonder raar aangekeken te worden. Dacht ik. Bleek dus dat het wel om de gezelligheid ging, maar dan ben je bij een hardcoregamer als ik aan het verkeerde adres.
Daarna ging het steeds slechter met me en zonk ik steeds dieper de put in. Toen bleek ook nog dat die hoer van een Margo mijn abonnement misbruikte en moest ik door een tekort aan overheidsgeld de bak in. In elk geval, sinds twee weken begin ik mijn leven weer wat op de rails te krijgen. Ik game nog maar twaalf uur per dag, ik heb weer contact met chicks over het internet en ik heb weer een uitnodiging voor een LAN-party. Ik heb zeker veel geleerd over hoe ik me niet moet gedragen, maar hoe het wel moet?
Mijn naam is Goebbels en Ik ben gameverslaafd.