De hond in de pot
“Zin in een lekkere Risotto? Vanaf 17.00u in de Kantine van het Academiegebouw. Iedere avond voortaan lekkere maaltijden tot 20.00u”, twittert de universiteit doodleuk aan het begin van ons studiejaar. Verschillende maaltijden voor een redelijke prijs en vers klaargemaakt.
Een goed initiatief verzorgd door onze eigen studentenvakbond, de SOG. Nu hoeven we tijdens de dagen dat we studeren in de UB niet meer ver te lopen voor een goed diner. Na een hele dag koffie drinken, peukjes roken, medestudenten checken, facebooken en naar je boek staren, heeft iedere student wel behoefte aan een vol bord met voedsel.
Maar uni, alsjeblieft, fuck deze shit. Hoe kan het toch dat, als je even zin hebt om een hapje te halen aan te overkant, die fucking risotto alweer op is. En nee, ik hoef geen broodje kroket. En nee, ik hoef ook geen bolletje met kaas uit een plastic zakje. Jullie bieden zelf die risotto voor 3,50 aan van 17.00u tot 20.00u, dan kunnen we er toch wel vanuit gaan dat er om kwart voor zes echt nog wel een schepje over is. We zijn toch in Nederland? We eten toch om zes uur? Het is al kut dat het eten op is. Maar dat daar nu drie mannen van 17.00 tot 20.00 in de keuken voor moeten rondlopen, terwijl er slechts vier mensen in de kantine zitten omdat het eten al om 17.30u op is, is al helemaal onzin. Lastig concept natuurlijk, vooral met de, voor tienduizenden euro’s aangeschafte, keukenapparatuur. Drie fornuizen met ieder vier gaspitten, waarbij er maar één gaspit per fornuis wordt gebruikt en de rest eromheen hangt als autisten tijdens een gezelschapsspel.
Oja, zeker is er sprake van misplaatste trotsheid, want wat zijn jullie toch blij met het nieuwe idee. Als je als organisatie trots kunt zijn op het bevoorraden van je restaurant voor ongeveer dertig gasten, terwijl aan de overkant een bibliotheek zit met een capaciteit van ongeveer 3000 studieplaatsen, mogen er vast nog wel wat wiskundigen uitgenodigd worden. Note-2-yourself, als je sinds vier september poogt studenten blij te maken met een avondmaaltijd, kan er best even gekeken worden naar de hoeveelheid afnames. Er kan vast wel wat meer besteld worden, ons eigen geleende collegegeld zit er zelfs nog in verwerkt.
Ach, whatever, uiteindelijk gaat iedereen toch eten bij ‘De Uurwerker’. Die heeft tenminste wel wat te eten in de aanbieding. Zo zal het hele concept ons meer kosten dan opleveren.