Papier is dood, lang leve papier!
Voor wie het nog niet wist: De UK verruilt noodgedwongen het papier voor het digitale. Na 41 jaar is de koek op. Haar advertentie-inkomsten zijn te gering om de huidige UK in leven te houden en vijf ton (of meer?) per jaar blijkt de RuG toch te veel van het goede om het hevig gesubsidieerde feestje aan de gang te houden.
Hoewel dit vanzelfsprekend goed nieuws is voor de SK, gaan de champagneflessen nog niet direct open en vind ik het toch bovenal jammer dat de papieren UK verdwijnt. De UK wordt ook door ons gelezen. Niet enkel om advertenties te kapen door ze voor minder dan een kwart van de prijs aan te bieden bij ons, maar ook omdat ze de SK scherp houdt en in andere behoeftes voorziet. De SK is gebaat bij een papieren tegenhanger. Eentje die zich meer richt op de serieuzere academische actualiteit en daardoor genoeg ruimte over laat voor onderwerpen die meer aansluiten bij de studentenwereld buiten de muren van de Academia; seks, drugs en Rock ‘n Roll om maar eens iets te noemen.
Wat er van de UK terecht zal komen is nog de vraag. Uit de praktijk blijkt dat het digitaliseren van een universiteitsblad wisselend succes heeft gekend. Voor de UK vrees ik het ergste; it’s a jungle out there.
Het goede nieuws is dat de SK kneiterhard blijft komen. Op papier welteverstaan. En dat niet alleen. Zodra de UK definitief begint aan haar al dan niet gedeeltelijk digitale avontuur zal de expansie van de SK niet lang op zich laten wachten. Een hogere oplage en vaker dan één keer per maand verschijnen liggen in de lijn der verwachting. Het zal niet lang meer duren voor de SK definitief heer en meester is en de UK slechts ‘dat digitale universiteitsblog’ zal zijn.
Onze advertentie-inkomsten zijn de afgelopen drie jaren gestegen, dus uitbreiden kunnen we ook. Door het wegvallen van de UK zal het bovendien nog minder moeite kosten om adverteerders aan ons te binden. We zien de toekomst dan ook zonniger dan ooit tevoren in en verwachten geen obstakels die onze expansie in de weg zullen staan.
En oké, onze eindredacteur is zo nu en dan dermate beneveld dat hij nauwelijks woorden van interpunctie kan onderscheiden en bepaalde stukken zouden zelfs in een derderangs schoolkrantje niet worden afgedrukt, maar het valt niet te ontkennen dat we beter worden, zowel qua vorm als inhoud, zonder daarbij onze lezers en ons karakteristieke ‘geluid’ uit het oog te verliezen. Na de zomervakantie meer SK. Gewoon op papier.