Friday Fun Skate
De bilpartij van de dame voor me is me iets te fors. Handig om tegen af te remmen want dat heb ik nog niet echt onder de knie. Toch besluit ik me een paar plaatsen naar voren te verplaatsen. Niet op de klanken van een dweilband maar op die van de muziekwagen beweeg ik over het asfalt als Sven Kramer over het ijs. De Friday Fun Skate is pas een kwartier bezig maar ik voel me al helemaal in het peloton thuis.
Elke vrijdagavond, ijs en weder dienende, van mei tot en met september, kunnen skaters en rolschaatsers meedoen aan de Friday Fun Skate. Een van te voren uitgestippelde route door Groningen van twintig tot dertig kilometer. Meedoen kan ad hoc, inschrijfgeld is er niet. Toch is alles tot in de puntjes geregeld. Een tiental ‘blockers’ zorgen er voor dat straten worden afgezet zodat geen auto’s of fietsers het peloton kunnen snijden. Ze laten zien dat een grote kruising als op de Hereweg in een mum van tijd kan worden afgezet. De Friday Fun Skate gaat voor alles.
De groep waarin ik me bevind is een opvallende verschijning. Zeventig idioten op wieltjes, half skatend, half dansend, continu geflankeerd door de ‘blockers’ met gele hesjes die al fluitend van de staart van de groep naar voren racen om de volgende straat af te zetten. Grofweg komen we twee soorten toeschouwers tegen. Aan de ene kant is daar de hoofdschuddende Oosterparker die spontaan een allergische reactie krijgt van zoveel vrolijkheid, aan de andere kant is er de jaloerse man of vrouw van middelbare leeftijd wiens toppunt van gezelligheid, de jaarlijkse personeelsborrel, nog niet kan tippen aan ons jolijt.
Wij zijn nu tien minuten aan het rollen. Ik zit net goed en wel in mijn comfortzone als recht voor me een vrouw onderuit gaat. Het is vreselijk. Een mede FFS’er kan niet op tijd uitwijken en raakt haar vinger. Ik kijk naar de vrouw en besef me dat ik enorm geluk heb gehad. Ik had daar ook kunnen liggen. Pas met een pleister kan de vrouw, en daarmee de groep, haar weg weer vervolgen. De Tour wacht op niemand, de Friday Fun Skate wacht op iedereen.
De Tour wacht op niemand, de Friday Fun Skate wacht op iedereen
Mijn verwachting, tof rondjes maken door het centrum van Groningen, blijkt niet bewaarheid te worden. Onze route voert van het Noorderplantsoen (mijn skates zitten comfortabel), langs de Korreweg (ik voel een lichte druk op mijn scheenbeen) naar Beijum (gelukkig, dit is het verste punt). Via Kardinge en het Damsterdiep gaan we naar Helpman (Houd eens op! Het centrum is de andere kant op!) en van daar door het centrum weer naar het Noorderplantsoen (Ik voel mijn tenen niet meer, is dat erg?).
Geen Frankrijk laat staan Kameroen enzovoort. Nog nooit ben ik zo blij geweest het gras van het Noorderplantsoen weer te zien. Geradbraakt leg ik mijn lichaam op de stoep voor café De Bres. Geen bier smaakte ooit zo goed, maar als het op is moet ik de martelmachines die skates heten weer onder mijn voeten binden. Na nog geen vijf minuten doe ik ze weer uit, dan maar op mijn sokken naar huis.