Bruggenbouwer Rick van der Kleij, debatleider.
“Doe maar iets vers” antwoordt hij in perfect ABN op de vraag of hij iets te drinken wil. Na een kortstondige interactie met de serveerster is deze studentikoze jongeman toch bereid tot een compromis: “Doe dan maar thee.”
Dit tekent Rick van der Kleij, sinds 2006 student IB/IO – of “IO/IB, zoals het toen nog heette” – aan de RUG. Als debatleider, presentator én dagvoorzitter is hij voortdurend op zoek naar de verbinding tussen mensen met verschillende denkbeelden, een bruggenbouwer, zo u wilt. Dat hij actief was naast zijn studie bewijst zijn CV: samen met drie anderen maakte hij zich hard voor de oprichting van de Groninger Debating Society (GDS). “Prinsjesdag 2007, toen de Koningin haar troonrede voorlas, zetten wij onze handtekeningen onder de notariële akte van oprichting”, zegt hij niet zonder gepaste trots.
Rick is zijn bedrijf. Op zijn visitekaartje prijkt ‘Rick van der Kleij’, zijn bedrijfsnaam. Het heeft nooit een echte oprichtingsdatum gekend. “Noem het een evolutionair proces.” Zijn actieve rol in de oprichting van de GDS leverde hem een opdracht op. “Dat is lang geleden, het was een competitie tussen verschillende politieke jongerenorganisaties”, realiseert hij zich peinzend. En langzaam maar zeker werd hij een graag geziene dagvoorzitter binnen het congreswereldje, ook buiten Groningen. Toen hij meer dan veertig uur begon te besteden aan zijn ‘hobby’, namelijk praatjes maken, werd het tijd voor een KvK nummer. “Tussen 2008 en heden zijn m’n aanvragen eigenlijk alleen maar gegroeid’ biecht hij dankbaar op. Hij biedt zichzelf trouwens eigenlijk nooit zelf aan. ‘Opdrachtgevers kiezen mensen die ze vertrouwen.”
Het gevoel dat je je kunt permitteren niet op elk aanbod in te gaan
Zijn mooiste klussen vindt hij politieke debatten, omdat deze per definitie rond grote belangen en dito contrasten zijn georganiseerd. Daarin vindt hij ook zijn bevlogen missie: het publiek betrekken bij debatten die maatschappelijke impact hebben. “Ik wil bijdragen aan een kritische massa, die kan meebeslissen over de politieke agenda”, verklaart hij, om vervolgens zonder blikken of blozen door te schakelen naar de quote van de dag: “Debat is zuurstof voor de democratie.”
Als Albertiaan begon hij zijn studententijd bruisend. “Het rendement hoeft niet altijd intellectueel te zijn”, vertelt hij met een zekere glimlach. Maar de verdieping in maatschappelijke relevantie bleef knagen. Zijn switch naar International Business and Management wakkerde ook zijn ondernemende geest aan. Ook nu hij waarschijnlijk binnen zeven jaar zijn eerste bachelor lijkt te halen, heerst er vooral een gevoel van lange termijn strategie. Langstudeerboete of niet, geen dagen van negen tot vijf, geen baas die je in je nek hijgt en bovenal, veel nieuwe mensen ontmoeten en dingen doen die betekenis geven. “Ja”, geeft hij schoorvoetend toe. “Ik ben een ondernemer.” Het mooiste aan dit etiket vindt hij het ultieme gevoel van vrijheid: “het gevoel dat je je kunt permitteren niet op elk aanbod in te gaan.”
De toekomst ziet hij vol vertrouwen tegemoet. Naast zijn bescheiden doel om een kritische massa te creëren, wil hij doorstuderen en veel werken. Op de vraag of hij een gouden tip heeft voor andere (studenten)ondernemers zegt hij het volgende: “Ik vrees dat veel ondernemers te gesloten zijn.” Zijn visie: organiseer nieuwe projecten met verschillende organisaties, ook concurrenten. Uitproberen is het credo. “Jonas van der Vlugt (stemacteur red.) zei ooit, ‘ren door de jungle met je handen omhoog en pak vast wat je pakken kan. Soms een liaan, soms een slang.’ Al ben ik de laatste weinig tegen gekomen.”