D’olle grieze

Studeren schijnt de mooiste tijd van je leven te zijn. Afgezien van de tentamens en allerlei rompslomp is studeren natuurlijk een bijzondere periode in je leven. Vandaag vliegen we ruim vijftig jaar terug in de tijd en horen we de verhalen over het studeren in de zestiger jaren van de vorige eeuw. Niemand minder dan Michiel Witkam werd bereid gevonden om zijn studentenleven te schetsen.

Ons verhaal begint aan de Nassaulaan 31. Hier woonde de heer Witkam bij een hospita in. Studentenhuizen of -flats bestonden nog niet. De luxe van een gemeenschappelijke kamer of een keuken om zelf iets te koken was er zodoende ook niet.  De meeste studenten aten ook bij de mensa. “Een schep aardappelen, groente en vlees had je voor ruim een gulden,” memoreert de oud-Albertiaan. Daarnaast was er nog de WEEVA, beter gezegd de ‘wij eten en vreten alles’. Dit was een soort sociale inrichting en daar werkten dan ook ex-gedetineerden als ober of kok. Zij waren daar natuurlijk niet al te bedreven in en zodoende ging er ook wel eens iets mis. Het was altijd een spelletje wat daar werd gespeeld tussen de studenten en de werknemers die daar tegen hun zin stonden.

Het formele was ook nog heel erg met het studentenleven verbonden. Je ging netjes gekleed naar de colleges een overhemd en een dasje waren dagelijkse kledingstukken. Je haalde het niet in je hoofd om iets anders aan te doen. De hoogleraren wezen je namelijk met een welgemikte opmerking terecht.

Er was ook een lied dat altijd werd gezongen als de studenten bij elkaar voor de deur stonden. Als je dan het liedje hoorde dan deed je het raam open en gooide je de sleutel met een touwtje naar beneden. Maar in de straat woonden wel meerdere Albertianen, dus dan gingen er wel eens vijf ramen tegelijk open.

Het dispuut Sisyphos werd opgericht in 1961 maar we waren nog steeds een aspirant-dispuut. Ter ere van ons lustrum in 1966 wilden we toen een stunt uithalen om zo als dispuut erkend te worden.  Via via regelden we dat Ramses Shaffy, Louis van Dijk en Liesbeth List naar Groningen kwamen. Ze waren nog totaal onbekend en we hadden al garanties geregeld bij de gemeente en Niemeyer als het niet uit kon. Ramses bracht Sammy uit en werd een hype. List scoorde een hit en alle kaarten waren binnen een uur uitverkocht. Ramses ging mee naar de sociëteit en daar hebben voor het geld dat nog over was allemaal vaten gekocht. Het dispuut stond op de kaart.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.