Mauritius: Welcome to paradise

Ruim een half jaar geleden stapte ik binnen bij Bureau Buitenland Stage, zonder een duidelijk plan. Het enige wat ik wist is dat ik weg wilde. Weg uit de kou en weg uit de sleur. Na een kort gesprek werd ik naar huis gestuurd met de tip om me eens in Mauritius te verdiepen, een klein eiland in de Indische Oceaan. Hoe oppervlakkig het ook is, na Google images was ik eigenlijk al verkocht. Dus hier zit ik dan, op het strand, kijkend naar de ondergaande zon, pen en papier in de hand, bedenkend welke woorden recht doen aan dit paradijselijke stukje aarde.

Ik verblijf in Flic en Flac, een klein plaatsje aan de westkust van het eiland. Hier is het langste zand strand te vinden, al is dat zand in het weekend en op feestdagen bijna niet te zien. Dan komen de Mauritianen massaal naar Flic en Flac en wordt het strand al snel omgetoverd tot een groot tentenkamp. Van vrijdag tot maandag leven hele families in tenten op het strand. Er wordt gebarbecued, muziek gemaakt, gedanst en gesjanst.

Ook in de verschillende clubs op het eiland wordt je als student nagefloten en aangesproken, want ook al is Mauritius één van de rijkere landen van Afrika, een student uit Europa wordt nog steeds gezien als een wandelende zak geld. Dus als je geilt op aandacht, dan kun je je hier prima vermaken! Mannen, vrouwen, ladieboys, allemaal willen ze wel een dansje met je doen of een praatje met je maken. In het Frans of in het Engels. Doordat Mauritius geen oorspronkelijke bewoners heeft en er in het verleden door de Nederlanders, Fransen en Engelsen uit verschillende windstreken slaven naar het eiland zijn gebracht is het een smeltkroes aan culturen en religies en spreekt praktisch iedereen zowel Frans als Engels.

Met een gemiddelde temperatuur van 28 graden en een omgeving waarin alles nieuw is, is het in ieder geval gelukt om aan de kou en de sleur in Nederland te ontsnappen. Ik ben echt een buitenmens en geniet hier heel hard van de zon en de zee. Met een catamaran of speedboot ben ik al naar verschillende eilandjes geweest. Île aux Bénitiers was tot nu toe wel de tofste ervaring. In een speedbootje ga je op zoek naar dolfijnen. Als er een groep gevonden is, probeert de “kapitein” zo dicht mogelijk bij de groep te komen. Vervolgens roept hij dan opeens ‘GO GO GO’ en spring je als een gek het water in en ga je achter die dolfijnen aan. Met je snorkelbril op zie je ze onder je door schieten en als je je hoofd uit het water tilt vliegen de vinnen aan je voorbij. Na drie uur spetteren plof je moe maar voldaan op het prachtige strand van Île aux Bénitiers, de barbecue wordt aangevonkt, de locals maken muziek en de rum vloeit vervolgens rijkelijk. Bijna vergeet je dat je hier bent om te werken.