Gluren bij de buren: Italië

Freek Sloot, 22 jaar.

In het Italiaanse Bologna, waar ik studeer, is het lastig om dit te doen. De ‘Portici’ (zuilengang, red.) die in het oude stadscentrum de stoep overdekt maakt, geeft Bologna een uniekeuitstraling, maar zorgen ervoor dat je geen inkijkje kan nemen in welke huiskamer dan ook. De Italianen zijn bezig met hun eigen zaken en netwerken. Maar als je eenmaal contact met ze hebt, ben je ook gelijk welkom om te eten. Een cliché, maar meer dan waar.

Zo zijn er meer clichés over Italianen die ik heb ontdekt in de afgelopen vier maanden. Te laat komen, een grote zwarte markt en natuurlijk de maffia op de achtergrond zijn daar voorbeelden van. Het (ethisch onverantwoord) bier kopen van twaalfjarigen om twee uur ‘s nachts in Vuccheria, de uitgaansbuurt van Palermo, kan ik dan ook wel een cultuurshock noemen. Wat zit hier achter?, vroeg ik mij af, terwijl ik op een plein aan het feesten was met achthonderd mensen en er nergens politie te bekennen was. Hoewel ik mijn bedenkingen had, zweeft er maar een gedachte door je hoofd: lekker boeien, het is een Erasmus-uitwisseling, gewoon genieten. Deze zin wordt wekelijks, en voor Spaanse studenten dagelijks, ingezet bij elke twijfel die je hebt, en het werkt. Het is van toepassing op een avondje stappen, op uiteten gaan, maar vooral op de tripjes die je maakt. De twijfels nemen af en die gedachte wordt mijn standaard in de Erasmusperiode. Een heerlijk gevoel dat je deelt met alle andere internationale studenten.

Het contact met andere culturen, achtergronden, ideeën, politiek en gewoontes is leerzamer dan welke studie dan ook. En zeker ook het doel van Erasmus denk ik. Want studeren in het buitenland is gewoon wat makkelijker dan in Nederland. Het lijkt haast onmogelijk om een zesjescultuur te hebben, zo soepel gaat het tentamens maken in het buitenland af. Bovendien leer je door contact met de andere culturenje eigen cultuur ook beter kennen. Eigenlijk ben ik best wel een Nederlander, maar ik zeg liever Groninger. Ik voel mij daarom op mijn plek in Italië, want mijn stadsgenoten daar zouden liever zeggen dat ze een Bolognezer zijn. Zij zijn net als alle andere Italianen trots waar ze vandaan komen. Een quote die ik in de eerste week van mijn verblijf hoorde: ‘You should just eat pasta here and no pizza, leave that to the Napolitano’s’.

Foto: Foter.com